Imagine

Donderdag 11 september 2010

Het is Veteran Day en we hebben besloten dat we wanneer we het toevallig tegen zouden komen het mee zouden pakken maar niet bewust gaan kijken naar de parade. Het zal immers best een spektakel zijn maar misschien een beetje teveel van het goede. Uiteindelijk hebben we buiten de afzettingen er niet veel van gezien. Er waren wel opvallend veel mensen in uniform. Onderweg naar het Empire State Building zagen we ook nog een agent naast een man die voor pampus lag. De man lag er en de agent stond er en verder gebeurde er niets. Apart hoor. Het ESB is dichtbij en we zijn naar de 86e etage geweest. Dat is al hoger dan the TOTR van dinsdagavond dus we hoefden niet zo nodig naar 102. We zijn inmiddels allebei flink verkouden en het was al koud genoeg op 86. Het uitzicht was weergaloos. Central Park en het vrijheidsbeeld zijn goed te zien. We hebben dan ook nog steeds mazzel met het weer en dat zal ook zo blijven hebben we gehoord.
Gezien het mooie weer kiezen we voor een rondvaart. De gemaakte planning hebben we vanaf het begin losgelaten, we hebben een relaxed tempo en dat blijft zo zeker nu ik het flink te pakken heb.
Zo'n rondvaart past er prima bij en tijdens de wandeling naar de pier zien we ook het de lagere bouw en een wat ander straatbeeld. We zijn ruim op tijd en lunchen op de pier. Walk and eat... Alweer. Onderweg kwamen we trouwens ook langs een in kerstsfeer uitgedoste Macy's en we hebben voor het eerst geshopt! (Al is de apple-store natuurlijk ook een shop) Een mooi cadeau voor Netty is inmiddels binnen.
De boottocht leidt ons langs inmiddels al wat bekende plaatjes, maar the skyline is zo mooi dat het niet deert. Overigens zie je ook elke keer weer war anders. Ik vind die watertanks op sommige gebouwen cool om te zien. Voordat we weerden restaurant opzoeken reizen we naar Central Park en na een lange en mooie wandeling door het park heen vinden we Imagine, de herdenkingssteen voor John Lennon die voor het dichtbijzijnde Dakota-gebouw is vermoord. Iemand vertelt dat er op vrijdag en zaterdagavond altijd muziek wordt gemaakt en we weten meteen dat we dat morgen mee willen maken. Vanavond ga ik na ons bezoek aan het Outback-restaurant vroeg slapen terwijl Han nog gaat wandelen. Hopelijk voel ik me morgen wat beter.

Walk, rode, etc.

Deel 2

Midden tussen planeten in the American Museum of Natural History tiep ik verder. Ground Zero is Midden in herbouw en de nieuwe WTC torens worden nog hoger. Het worden geen gelijkende torens meer trouwens en ze komen ook niet op dezelfde plek. Waar de torens waren komen twee waterpartijen als monument. Het zal mooi worden denk ik.
Al lopend door deze overweldigende stad kom ik er wel achter dat ik me dagen zou kunnen vermaken door, net zoals ik vaak deed in Amsterdam, mensen te kijken. Wat speelt zich hier veel af. Geen moment voelen we ons onveilig trouwens.
Het is inmIddels donker en we hebben besloten zo'n tour te doen met een open bus. Een makkelijke manier om veel te zien van de schitterend verlichte skyline en vooral het uitzicht vanaf de Manhattan Bridge is ongelooflijk. Wel is het ondanks het mooie weer overdag heeel erg koud en ik was al wat verkouden. Als dat maar goed gaat..De gids weet veel en geeft ook aan dat New York de stad is met de meeste restaurants. "In New York you walk and wat, you walk and you eat again." Het lijkt best te kloppen. Ook wistde gids de nodige plekken aan te wijzen die we uit verhalen kennen.Leuk om te horen al vertelde deze gids ook veel wat ik minder interessant vond zoals hoeveel de studie van zijn dochters had gekost, waar je goed kon eten gebaseerd op hoeveel free meals hij eraan overhield en dat hij dit werk alleen deed voor de healthcare.
Verkleumd zoeken Han en ik een restaurant en komen bij een Iers tentje terecht. Leuk en best lekker. We warmen dan ook weer een beetje op.

Walk, eat, ride, drink, walk, eat

Woensdag 10 November 2010. - Deel 1

Vandaag was onze eerste volle dag in New York en we namen na het ontbijt dan ook meteen de metro naar het zuidelijkste puntje van Manhattan; Battery Park. Hier namen we de boot naar het vrijheidsbeeld, maar natuurlijk werden we eerst weer middels een vliegveld-achtige security gecheckt. Gelukkig we mochten wel mee. Op Liberty-Islands zijn we rond het beeld gelopen en vervolgens wilden we naar het voet van het beeld. We hadden namelijk pedestal-access. Ondanks dat je alleen op het eiland kan komen via die Liberty-cruises en we al door de security zijn geweest, mochten we nu nog een keer. De Amerikanen zijn wel een beetje paranoïde vinden we. Het uitzicht was in ieder geval geweldig en ook de bootreis leverde mooie plaatjes op. De foto's komen wel op mijn flickr-pagina als ik weer thuis ben. We kwamen lngs Ellis-Islands maar zijn blijven zitten. We wilden naar Ground Zero, al is dat nu natuurlijk vooral een bouwplaats. Herkenbaar. Dat was de Roombeek in Enschede ook een paar jaar na de vuurwerkramp. In de omgeving waren wel wat memorial-sites zoals St. Paul's Chapel. Die hebben we dan ook bekeken. Wat daar is gebeurd mag niet vergeten worden en is onvoorstelbaar. Meer volgt... Ik ga mijn vader opzoeken.

I love the big apple.

Dinsdag 9 november 2010

Ook vandaag waren we weer vroeg op, gezien de tijd dat we gingen slapen natuurlijk niet zo gek. Om half zeven besloten we op te staan en werden de laatste dingen weer in de tassen ingepakt konden we even douchen (of ik in bad) en vertrokken we met de metro naar Union Station. Hier hebben we de voucher omgeruild voor tickets en hadden nog voldoende tijd om te ontbijten. Union Station was ook weer zo'n statig gebouw met zuilen, beelden en mooie details. Washington en New York zijn echt heel verschillende steden. Beiden mooi, maar het contrast was groot. Wat zijn de gebouwen hoog en wat een drukte.
Uit het duistere en niet erg aantrekkelijk Penn-statiion lopende moesten we maar een kort stukje lopen naar het hotel. Toen we hier ingecheckt hadden bleek dat we een hele kleine kamer hadden gekregen met een tweepersoons bed. Omdat we destijds bij het boeken de vraag kregen of we een klein bedrag extra wilden betalen voor een kamer met twee losse bedden zijn we teruggegaan naar de receptie. Het duurde even maar dan kregen we toch ene iets ruimere kamer met twee losse bedden. De kamer was echter bij lange na niet zo mooi als die in Washington, maar dan zitten we wel midden op Times Square. We besloten dan ook meteen op pad te gaan en dus hebben we de drukte van Times Square en het spektakel van Rockefeller Centre bekeken. Daarna zijn we op zoek gegaan naar de Apple-store. Onderweg daarnaartoe werden we bij wat kleine winkeltjes gewezen op voordeligere i-pads. Maar het verhaal aanhorende kwamen we al snel tot de addertjes onder de gras. Stekkers voor internationaal gebruik kosten dan ineens zoveel dat je beter uit bent met de i-pad uit de apple-store en ik voel me daar ook veel beter bij. We zijn dus doorgelopen en ja ik heb nu een i-pad!!! I love (the big) apple. Het was er een hele drukte maar ik werd heel snel geholpen en ze namen uitgebreid de tijd. Ik ben er helemaal blij mee.
Het was inmiddels donker geworden dus we zijn weer teruggelopen naar Rockefeller Centre en daar hebben we onze Explorer Pass gebruikt om de Top of the Rock te bezoeken. Terwijl we al veel moois hebben gezien werden we nu omver geblazen door het uitzicht. Wat ontzettend gaaf is dit. Al die lichtjes en het wijdse uitzicht. Het is hypnotizerend.
Toch is het ook best fris zo op het dak van een 69e !!! etage en we hadden beiden best trek dus ook nu sloten we onze dag af bij een restaurant en nu bleek er een Olive Garden op de hoek te zitten bij ons hotel. We hebben gegeten met een italiaans tintje en daarna nog even gerelaxed op de kamer (ik heb natuurlijk zitten spelen met de i-pad al hebben we helaas weer geen internet op onze kamer)

A walking encyclopedia.

Maandag 8 november 2010 – Dag 3

Een maandag geeft een heel ander straatbeeld, nu was er veel meer bedrijvigheid in de straat waar ons hotel ligt. Wij hebben vakantie dus wij gingen op ons gemak richting de National Mall. Dat ging niet zo vlot, gisteren hebben we zoveel gelopen dat ik behoorlijke blaren op mijn voeten heb en omdat ik daar een beetje naar loop begint ook mijn linkerknie op te spelen. Dat wordt dus rustig aandoen, we hebben tenslotte ook New York nog voor de boeg. We vonden na wat gezoek en dus ook wel weer een flinke wandeling een bakery/café waar we hebben ontbeten. Inmiddels was het wel tijd om richting het Capitool te lopen, om half elf hadden we een rondleiding geboekt daar en je moest een half uur vantevoren aanwezig zijn vanwege controles. The Capitol is van al die indrukwekkende dingen hier in Washington misschien wel de indrukwekkendste, Wat een mooi gebouw is dat en niet alleen aan de buitenkant, ook van binnen. We hadden op de straten van Washington al veel beelden gezien, maar hierbinnen staan er tientallen. Later vertelde onze gids dat er 100 beelden zijn en dat elke staat van de USA twee beelden van mensen die veel voor de staat hebben betekend heeft gestuurd. Hij wist ook voor elke staat te noemen welke beelden dat waren en ook welke eventueel ooit vervangen waren. De man was toch al een lopende encyclopedie. Hij praatte tijdens de rondleiding van een uur aan-één-stuk over alle schilderijen, beelden en ruimtes die voorbij kwamen. Er waren ook gene vragen die hij niet kon beantwoorden, maar ondertussen onthield hij ook nog waar iedereen vandaan kwam en daar kwam hij dus later ook op terug. Een goede gids dus en al konden we zeker niet alles volgen omdat de amerikaanse geschiedenis en regeringsstelsel toch ver van ons afligt. Ik ben ok heel blij dat we de beroemde rotunda (koepel) van de binnenkant hebben gezien, die is schitterend. Dit is dan ook zeker de moeite waard geweest.

's Middags wilden we een paar musea bezoeken zoals de Air&Space Museum en The Museum of American History. Maar tijdens ons bezoek aan het Air& Space Museum zakten we allebei in en wilden we eigenlijk terug naar het hotel. Onderweg liepen we langs de tuinen van The Smithsonian Castle en omdat ik nog een paar nootjes in mijn zak had voor de eekhoorntjes wilde ik daar even stoppen. Er was wifi, de zon scheen, we zaten er lekker beschut en er kwamen al snel wat eekhoorntjes ons gezelschap houden dus we zijn hier gewoon meer dan een uur gebleven. Dit is beter dan gaan rusten in de hotelkamer, hier hadden we tenminste nog zon en frisse lucht. We kwamen dan ook helemaal bij. Wel zijn we daarna naar het hotel gelopen en hebben ook in het restaurant van het hotel gegeten, die uitstekend bleek. Onze ober bleek ook nog een hele aardige kerel waar we na het eten nog even mee gekletst hebben. Als toetje haalden we een ijsje/milkshake bij de Mac in de promenade onder ons hotel. Voor ons was deze promenade (een klein winkelcentrum) een totale verrassing. Aangezien deze in de weekenden gesloten is hadden we hier nog niets van gezien, dit was ook handig geweest voor het ontbijt vanmorgen.
Han heeft nog wat gelezen en ik heb een film zitten kijken, maar om half tien gingen we beiden onder zeil.